ආයෙමත් බොළඳ ඇබ්බැහිකම් ගැන…

මං හනි හනිකට කෝන් එක උඩ දුම් දම දම තිබුණ වැනිලා අයිස්ක්‍රීම් බෝලෙ පුලුවන් දියවෙන්ඩ කලින් සමතලා කළා

ඊලඟට පටන්ගත්තෙ ඉතුරු අයිස්ක්‍රීම් ටික කෝන් එක ඇතුලට තල්ලු කිරීමේ වැඩසටහන..

කෝන් එක පෙඟිල කර කර ගාන ගතිය යන්න කලින් ඒකෙ හීනි මුල්ලට යනකල් අයිස්ක්‍රීම් තල්ලු කරල ටික ටික  කෝන් එක කන එක තමයි දැන් කරන්ඩ තියෙන්නෙ…

මං කරන්නෙ මොකද්ද කියල වගේ වගක් නෑ වගේ පෙම්බරය මගෙ එහා පැත්තෙන් ඉඳගෙන තමන්ගෙ අයිස්ක්‍රීම් එක රසවිඳිනව.

අයිස් ක්‍රීම් තියේ නං ඉතිං ආයෙ වෙන මොනවත් ඕනෙද එයැයිට?

ටික ටික අයිස්ක්‍රීම් පිරිච්ච කෝන් එක ඉවර වෙනකොට තව එකක් කෑමේ ආසාව දැඩිසේ වැඩෙනව.. අනික අන්තිම ටික කන්ඩ ලෝබ හිතෙනව..

හ්ම්!!!

මං හුස්මක් එහෙම පහතට ‍හෙලල අන්තිම කෑල්ල කටට දාගන්ඩ හැදුව විතරයි අසුරු සැනින් අතක් ඇවිල්ල මගෙ අතින් ඒ කෑල්ල උදුරගන්නව..

හරියට වුණේ මොකද්ද කියල තේරිලා මං හැරෙනකොටත් පෙම්බරය ඒකෑල්ල කාල කට වහගෙන මොකුත් නොවුණ වගේ මූණ හදාගෙනත් ඉවරයි ඉතිං

ඒ මදිවට තව මං නෙවෙයි කියල කියන්ඩ වගේ මූණත් හදාගෙන.

මං ඔය කෝන් එකේ අන්තිම කෙළවර දක්වා අයිස්ක්‍රීම් පුරවල තියෙන්නෙ කියල විතරක්  නෙවෙයි, ඒ ටික කන්නෙ ලෝබ කමෙන් කියලත් උන්දැ දන්නව

එහෙම කරන එක වැරදියි නේද ඉතිං?

මං අහන්නෙ හිතේ ඇඳිච්ච හිනාව එලියට පේන්න නොදී බොරුවට කට දෙපැත්තෙන් පාත් කරගෙන නරක්වෙච්ච මූණක් හදාගෙන

ආ.. ඉතිං දැන් මං ඔයාගෙන් ඔය කෑල්ල ඉල්ලුව නං.. ඔයා දෙනවනෙ මට.. නැද්ද??

මං නෑ කියන්ඩ ඔලුව දෙපැත්තට වනනව. හිනාවක් පුපුරන්ඩ එනව තොල් අස්සෙන්… ඒක හපාගෙන මං ඔලුවෙන් නෑ කියනව…

හා දෙන්නෙ නැද්ද??

ම්හු.. ඒකට අයිස්ක්‍රීම් පුරවල පුරවල ඔයාට දෙන්ඩ.. හරි වැඩක්නෙ..

ආ… ඒක මටත් අයිතියි.. මොකද ඔයා මගෙ වයිෆ් නෙ.. ඉතිං වයිෆ් පුරවපු අයිස්ක්‍රීම් කෝන් එක මටත් අයිතියි..

ඒ පාර පෙම්බරය මට එයාගෙ වෛවාහික අයිතීන් පවා ඉදිරිපත් කරනව එයාගෙ වංචනික ක්‍රියාව සාධාරණීකරණය කරන්ඩ..

හා එහෙනං දැන් ඔය ඔයාගෙ අතේ තියෙන අයිස්ක්‍රීම් එක මටත් අයිතියිනෙ.. දෙන්ඩකො මටත් ටිකක්…

මං උන්දැගෙ වචනම අනික් පැත්තට විදිනව… අයිස්ක්‍රීම්  එක බොරුවට  උදුරන්ඩ හදනව

මං කොයියම්ම මොහොතක හරි පැනල අරගනියි කියල බයේ පෙම්බරය තමන්ගෙ අයිස්ක්‍රීම් එක කාගෙන කාගෙන යන හැටි දැක්කම මට ඉතිං හිනාව පනින එක නවත්ත ගන්ඩ බෑනෙ..

හා ඉන්ඩකො මං අරන් යනව අද ගෙදර යද්දි.. වැනිල අයිස් ක්‍රීම් පෙට්ටියකුයි කෝන් පෙට්ටියකුයි.. ගෙනිහිල්ල හංගල තනියම කනව.. දෙන්නෙ නෑ එකක්වත්

මං කියන්නෙ අර අන්තිම කෑල්ල කාගන්ඩ බැරි වෙච්ච දුකට මිසක් කවමදාවත් කෙරෙන වැඩක් නං නෙවෙයි ඉතිං..

ඕකෙ හිනාම යන දේ තමයි ජීවිතේ තුන්වෙනි දශකය ගෙවන්ඩ පටන් අරගෙනත් තාම ඔය බොළඳ ඇබ්බැහිකංවල සීමාවක් නැති එක..

ඔන්න තව එකක්..

ඉස්සර ‍ආච්චි අම්ම අපේ ගෙදර ආප්ප හදද්දි  අපි එතනම පැදුරක් එලාගෙන කන්ඩ ඉඳගන්නව පිඟනුත් අරන්..

ආප්ප හත අටක් උයල  ආච්චි අම්ම  අපේ අම්මට මෙහෙම කියනව

දුවේ ඔය බිත්තර පෙට්ටිය ‍මෙහෙට ගෙනාවනං

ඔන්න ඕ‍ක ඇහෙනකල් අපි ඉවසිල්ලක් නැතුව බලන් ඉන්නෙ..

ආච්චි අම්ම දන්නව අපි එක එක්කෙනාට බිත්තර ආප්ප ඕනෙ විදිය…

මායි මල්ලියි දෙන්නම බිත්තරෙ කහ මදේ හෙල්ලෙන ගානට තියෙන්ඩ බිත්තර ආප්ප ඉල්ලන්නෙ ඒකෙ ගාගෙන ආප්ප කන්ඩයි..

ආච්චි අම්ම උඩ කබල අයිං කරල බිත්තර ආප්පෙ ආප්ප හැන්දෙන් ගලවල තියන්නෙ තව ආප්පයක් උඩ.. ඊට පස්සෙ ඒක දෙන්ඩ කලින් තව ආප්පෙකින් වහනව..

ආච්චි අම්ම ආප්ප හදන ලිප ලඟම පැදුරෙ ඉඳගෙන ගාණට දුඹුරු පාට වෙච්ච ආප්ප වාටි බිත්තර සාරුවෙ ගාල කන එක තමයි ආප්ප කෑමේ  පරම සතුට!!

ඕක කෑවම ඉතිං වෙන මොනවත් කන්ඩ ‍මගෙ නං බඩේ ඉඩක් නෑ..

අනික මාලු හොද්දකුයි හොඳවයිං කට්ට සම්බෝලෙකුයි  වරදින්නෙ නැතුවම තිබුණට මොකද බිත්තර ආප්පෙ කහ මද සාරුවෙ ගාගෙන එක්ක ආප්පයක් කෑවෙ නැත්තං අර කෑම සම්පූර්ණ නෑ වගේ මට නං..

දැන් කාලෙ උන්න ගමන් කඩවල ආප්ප කන්ඩ ගිහින් එතන ඉන්න ආප්ප බාස් බිත්තර ආප්ප ඉල්ලුවාම කරන්නෙ බිත්තරේ කඩල දාල කහමදේ සුනු විසුණු කරල ඊට උඩින් ලුණු ගම්මිරිස් තලියකුත් දාන  එක..

මට කෑගැස්සෙන්ඩ යනව ඉතිං..

මං ඒ වෙලාවට දන්න අඳුනන තැනක් නං ඉතිං හෙමින් සැරේ කියනව

ඊලඟ එක කහ මදේ කැඩෙන්නෙ නැතුව.. වැඩිය තැම්බෙන්නෙ නැතිව අරන් දෙන්න කියල

ඔය නන්නාඳුනන ආප්ප කඩවල ඉන්න මිනිස්සු නං පුදුමත් වෙනව ඇති හැමෝම අර ලුණු ගම්මිරිස් ආප්පෙ රහ කරකර කන අස්සෙ මං නිකංම නිකං ජොල් ආප්පයක් ඉල්ලනකොට.. මොන රහකට කනවද කියල..

ඒත් ඉතිං ඒකෙ රහ දන්නෙ මං නෙ..

ඒ විතරක් නෙවෙයි, බුල්ස් අයි එකක් දැම්මත් මං කහ මදේ ඒ හැටි තම්බන්නෙ නෑ…

අලි පේර කියන්නෙ මගේ ප්‍රියතම පලතුරක්!! හැමෝම වගේ සීනි එක්ක කන අලිපේර මං කන්නෙ කිතුල් හකුරුත් එක්ක..

ඉස්සර අම්ම ගිරාගම වැඩකරන කාලෙ මං කැම්පස් නිවාඩුවට යනව එහෙ එයා එක්ක නතර වෙන්ඩ..

අලිපේර කාලෙට උදේ පාන්දරට පිලිමතලාව අවට ගම්වල මිනිස්සු අලිපේර මලු අරන් ගුරු විද්‍යාලෙට එනව..

හොඳට ඉදුන ලොකු ගෙඩියක්ම වෙන්නෙ රුපියල් පහක් විතර..

ඉතිං මං අම්මට කරදර කරල අලිපේර මලු දෙකක් විතර අරගන්නව..

ඔය ගෙඩිය දෙකට පලල ඇටේ අයිං කරල ඒ ඉඩට  අම්ම තේබොන්ඩ අරං ඇවිල්ල තියෙන කිතුල් හකුරු බෑය කුරුටු ගාල දාගෙන  මං යන්නෙ ගුරු නිවාසෙ පඩිපෙල පටංගන්න තැන බැම්ම උඩටයි..

පිටේ බැඳගෙන එන කතා පොත් මල්ලෙන් එකක් අරන්, තේ හැන්දකුයි  හකුරු පුරෝපු අලි පේර බෑයයිත් අරන් ඔය බැම්මෙ ඉඳගෙන පැති තාප්පෙට හේත්තුවක් දාල එහෙම හරි බරි ගැහිල ඉඳගන්නව..

මං අලිපේර චප්ප කරල මිශ්‍රකරල කන්ඩ ආස නෑ… පොත ඔඩොක්කුවෙ තියාගෙන හැන්දෙන් ලොකු අලිපේර කුට්ටි කඩාගෙන හකුරු රැල් එක්ක කන එක තමයි ඉස්සෙල්ලාම කරන්නෙ..

හවසට අම්ම එක්ක පයිං පිලිමතලාව ටවුමට ගිහිං එළවලු ටිකක් අරං එන එකයි, ගුරු විද්‍යාලෙ සමර් හට් එකේ ඉඳගෙන ඈත කඳුවලල්ල දිහා බලං ඉන්න එකයි ඇරෙන්න වෙන කරන්ඩ වැඩකුත් නැති එකේ අලිපේර කාල බඩ පුරෝගෙන පොතකට වහ වැටිල තාප්පෙ ඇලිල ඉන්න එක හරි විනෝදයි..

අදත් කාල නෑ නේද උදේටයි දවල්ටයි දෙකටම…. ??

අනේ අනේ ඔය විදියට දවසට අලිපේර හතරක් පහක් කෑවාම ආයෙ වෙන දෙයක් කන්ඩ පුලුවංද??

ඒ මදිවට  ‍ම‍ගෙ හකුරු බෑය නාස්ති කරන හැටි අම්මපා…!!

හදාගන්ඩකො චූටි පුතා බඩේ අමාරුවක්වත්…

අම්ම උදේ යද්දි උයල යන දේවල් හැන්දෑවටත් එහෙමම තියෙනව දැක්කම අම්ම ඉතිං බනිනව.

බැනල රෑට නවරත්න කල්කෙන් කෝපි ඇටයක් විතර දෙනව ගිලින්ඩ..

මං ගිරාගමින් ආපහු කැම්පස් යන්නෙ ඉතිං සති දෙක තුනට හිටිය වගේ දෙකක් විතර වෙලා තමයි….

අලි පේර විතරක් විතරක් නෙවෙයි.. කිරි යෝගට් කනකොටත් මං ඒව මිශ්‍රකරල කන්නෙ නෑ.. සමහරු ඉන්නවනෙ කිරි කෝප්පෙට දාල පැනිත් දාල හොඳටම අනල කන.. මං එහෙම කනව තියා එහෙම අනන කෙනෙක් ලඟ ඉන්නෙවත් නෑ… ඒක දැකපු දාට කිරි කන්නෙත් නෑ…

මං කනව නං කන්නෙ ඒක  ලොකු කුට්ටියක් වගේ පරිස්සමට දීසියෙ තියාගෙන හැන්දෙන් කුඩු නොවෙන්ඩ පැණි තවරල කන එක..

එක එක සමයං තියෙනව නෙ ඉතිං එක එක උදවියට නැද්ද???

අපේ මල්ලිත් මං වගේ කිරි අනල කන්නෙ නැති වුණාට එයාට තියෙනව එයාම හදාගත්තු අමුතු කෑම. මං නං කියන්නෙ ඒවට ඌරු කෑම කියල

දැං ජෝඩු දෙකම අපේ ගෙදර ගියාම අම්මගෙ පැණි හකුරු ඉවර කරන්නෙ මල්ලි තමයි.

කෙසෙල් ගෙඩි පෙති කපල දීසියක දාගෙන,  ඒකට උඩින් අම්ම රොවාට දෙන්ඩ ගෙනත් ටින් එකක දාල තියං ඉන්න ක්‍රීම් ක්‍රැකර් දෙකකුත් කෑලි කරල දාගෙන, ඊටත් උඩින් අම්මගෙ කිතුල් පැනි බෝතලෙන් සැලකිය යුතු ප්‍රමාණයක් වක්කරගෙන කනව විතරක් නං මදැයි.. ඒක අනිත් අයට කව්වල රහ පෙන්නන්ඩත් එනව..

ඕයි අක්කෙ.. මේ කාල බලනවකො මේක… මේ මාර රහයි..

මං ලඟට ඇවිල්ල කොච්චර පෙරැත්ත කලත් මං නෙවෙයි බලන්නෙවත් ඒක දිහා..

මට කන්ඩ බෑ… ඒක මං කැමති රහක් නෙවෙයි

කැමතිද නැද්ද කියල බලන්ඩ කනවකො ඉස්සෙල්ල..

අම්මේ.. මෙන්න……

මල්ලි උත්සාහය අතාරින්නෙ මං  ඉස්සර වගේම අම්මව ගෙන්නන්ඩ කෑ ගහන්ඩ යනකොට තමයි.

පැණි නැතුව කිරි කන්ඩ බැරි එක, කිතුල් හකුරු නැත්නං අලි පේර කෑවට වැඩක් නෑ කියල හිතෙන එක ඉතිං දැන් චිරාත් කාලයක් මගෙත් එක්කම වැඩිච්ච ඇබ්බැහිකං නෙ..

ඒ හන්ද කිරි කන්ඩයි අලිපේර කන්ඩයි මං ලඟ තියෙන පැණි හකුරුටික පරිස්සං කරගන්නෙ වෙන මොනවටවත් ගන්නෙ නැතුව.. එව්ව හම්බවුණ වෙලාවට කන්ඩ…

ආ… මෙන්න චූටි පුතා මෙන්න කිතුල් හකුරු.

ගිය සති අන්තෙ ගෙදර ගියාම උන්න ගමන් අම්මගෙන් කිතුල් හකුරු මුලක් ලැබුණම මට හිතුණෙ මෙන්න මෙච්චරයි.

ෂහ්!! අලි පේරත් තිබුණ නං..!!

පින්තූරෙ මෙන්න මෙතනිං